در این دوره، باراک اوباما با چهره و شعارهای متفاوتی نسبت به روسای جمهوری سابق آمریکا وارد شد و با شعار تغییر در سیاست‌های فعلی و به زیر سؤال بردن یکجانبه‌گرایی توانست جوامع اروپایی را با خود همراه کند و حمایت اروپایی را به همراه داشته باشد. این شعارها حکایت از آن داشت که دمکرات‌ها به عملکرد غلط بوش و جمهوریخواهان در این 2دوره واقف بودند و تلاش می‌کردند با بزرگنمایی اشکالات دولت فعلی، مدینه فاضله‌ای مطلوب را ترسیم کنند.
مردم آمریکا احساس می‌کردند که دیگر نباید هزینه سیاست‌های غلط بوش را پرداخت کنند؛ البته به‌نظر می‌رسد مردم آمریکا به شخص اوباما رای ندادند بلکه به سیاست‌های غلط جمهوریخواهان نه گفتند و به شعارهای پرطمطراق دمکرات‌ها رای دادند.
اکنون باید منتظر شد و دید که این تغییر در چه حوزه‌هایی صورت می‌گیرد و البته ما همچنان با نگاه بدبینانه، تحولات آمریکا را تعقیب می‌کنیم؛ چرا که ما همیشه زخم‌های جدی را از حاکمیت دمکرات‌ها خورده‌ایم.
هرچند جمهوریخواهان ایران را تهدید کرده‌اند، اما تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی در زمان دمکرات‌ها وضع شده و آنها تهدید را به‌صورت بالفعل در حمله طبس عملی کردند و تحریم‌های رنگارنگ و نشر اکاذیبی که تحت عنوان حقوق بشر صورت گرفته، عمدتا در دوره دمکرات‌ها جدی‌تر بوده است.
باید منتظر ماند وامیدوار بود که دمکرات‌ها و اوباما واقعیت‌های جامعه ایران را درک کرده باشند و بیش از این خود و ما را به زحمت نیندازند.
اگر تغییری در رفتار آمریکایی‌ها صورت گیرد، آن موقع موضوع تغییر مواضع ایران در ارتباط با آمریکا می‌تواند در دستور کار نظام قرار گیرد و این مسئله منوط به این است که شرایط برابری برای مذاکره ایجاد شود و دارایی‌های ما از بلوکه آمریکا خارج شود و آنها رفتارهای گذشته خود را اصلاح کنند؛
به همین دلیل است که تاکید می‌کنیم ما به تغییر اشخاص خیلی امیدوار نیستیم و منتظریم در عمل تغییر رفتار را در برنامه کاری دولتمردان جدید آمریکا ببینیم و باید در آینده منتظر پاسخ روشن آمریکایی‌ها به حسن نیت و برخورد رئیس‌جمهور ایران در ارسال پیام تبریک باشیم.
* عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
